Kosmografia, czyli trzydzieści apokryfów tułaczych

Kosmografia, czyli trzydzieści apokryfów tułaczych

Trzydzieści pergaminowych map, namalowanych w XV wieku przez Nicolausa Germanusa na podstawie współrzędnych geograficznych określonych w dziele Ptolemeusza, zainspirowało Jacka Dehnela do napisania zbioru trzydziestu krótkich utworów, utrzymanych w różnych stylistykach. Te apokryficzne miniatury literackie, stworzone z okazji wyjątkowej ekspozycji: Świat Ptolemeusza – włoska kartografia renesansowa w zbiorach Biblioteki Narodowej, stanowią szczególny, artystyczny przewodnik po świecie zilustrowanym na wystawie przez średniowiecznego kopistę. Autor książki z wielką swobodą przenosi czytelnika w czasie i przestrzeni, wybierając przypadkowo z bogactwa dziejów traktowanych jako całość, sytuacje i przedmioty będące źródłem fascynujących i wciąż aktualnych, choć fragmentarycznych opowieści. Każda z nich posiada jednak szerszy kontekst, zawsze wyrażnie sygnalizowany po to, by umiejscowić temat, ale też, żeby podkreślić ciągłość historii. W tej podróży po różnych obszarach i miejscach nie jest ważna chronologia. Obok monologu uwięzionej królowej Alienor z XII wieku (Francja) pojawiają się notatki Eichmanna z 1943 roku (Bałkany) i lista przedmiotów zabieranych w podróż do Italii przez Tristrama S. w roku 1765 (Italia Nowożytna).