Kościół katolicki za kołem polarnym

Kościół katolicki za kołem polarnym

Czy zamierzenie przyświecające pierwszym zdaniom tej książki zostało zrealizowane? Jej celem było otwarcie okna naszej wyobraźni na dotąd może mało znany krajobraz Arktyki, a zwłaszcza tej jej części, która na mapach świata wyznaczona jest granicami kanadyjskiego Terytorium Nunavut oraz katolickiej diecezji Churchill-Hudson Bay. Jej horyzont rozpościera się od Zatoki Hudsona aż po Biegun Północny. Jej główni parafianie to Inuici - niegdyś znani bardziej jako Eskimosi. Jej kapłani, duszpasterze i misjonarze - to od samego początku, czyli od 100 lat, Oblaci Maryi Niepokalanej, we współpracy z wieloma innymi członkami personelu diecezji, zakonnymi czy świeckimi. Pojawiło się na kartach tej książki wiele obcych nazwisk, trudno brzmiących nazw geograficznych, ale może w tym momencie stały się one już bardziej rodzime, lepiej rozpoznawalne. Gdy za oknem będzie padał śnieg pomyślmy o ludziach, dla których jest on codziennością przez 10 miesięcy w roku. Z wszystkimi właściwymi sobie trudnościami, problemami, radościami i nadzieją starają się oni - tak jak ich poprzednicy od 100 lat - wypełnić słowa św. Pawła (Rz 1,9-18):Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia.