Koniec epoki kredy

Koniec epoki kredy

"Koniec epoki kredy" Pezda Aleksandra

Jak uczyć, kiedy uczniowie nie stawiają pytań, bo mają Wikipedię? Czy fizyka może być ciekawsza niż kolejny odcinek „Mam talent”? Nie ma wątpliwości, że dziś trudniej być nauczycielem niż kiedykolwiek wcześniej. Dużo trudniej także być uczniem.
To szkoła powinna nauczyć, jak przetrwać w natłoku informacji i zbyt prostych odpowiedzi na skomplikowane pytania. Nauczyciel może być przewodnikiem i wskazywać, jak sobie radzić w świecie nieustannych zmian. Bez tej wiedzy nowe pokolenia wychodzą w świat, biegle posługując się Google’em, ale bezbronne.
Aby być wzorem, nauczyciel powinien nauczyć się internetu jak języka obcego. Facebook, YouTube, Wikipedia świetnie nadają się do szkoły. Aleksandra Pezda wyjaśnia nie tylko to, dlaczego warto z nich korzystać. Opisuje także tych, którzy już to robią z sukcesami - od nauczycielki nauczania przedszkolnego, po profesora uniwersytetu.
Ta książka jest dowodem na to, że wraz z rozwojem nowych technologii rola nauczyciela... rośnie. Przed wami, nauczyciele, wielki sprawdzian - spróbujcie go nie oblać!

Pracuję w muzeum kredy. Uczniowie są jak przyrośnięci do sieci, żyją w awatarze, a polska szkoła udaje, że internet nie istnieje.
Grzegorz Lorek, nauczyciel biologii

Tradycyjny szkolny program oparty jest na błędzie - uczymy w szkole banalnych rzeczy metodami, które od uczniów wymagają o wiele za dużych kompetencji. Internet może nam pomóc.
Łukasz Badowski, Centrum Nauki „Kopernik”

Uczniowie nie przestaną szukać podpowiedzi w internecie. Od nas zależy, czy będą przepisywali zadania domowe żywcem i będą wierzyć, że wszystko, co widzieli w internecie, jest wiarygodne, czy jednak nauczymy ich krytycznego podejścia.
Paweł Jochym, fizyk i ojciec polskiej Wikipedii.

To jedyna książka, jaką znam, która w tak prosty sposób opisuje zawiłe zagadnienia. Nawet ten, kto w ogóle nie zna się na komputerach, zrozumie, o co chodzi. Informatyk też znajdzie tu coś dla siebie. Dla nauczycieli? Nie tylko! Również dla uczniów i dla rodziców. Wciąga. Zupełnie nie jak podręcznik. Zachęca i mobilizuje do działania. Jedyne, czego mi w niej zabrakło, to przycisku „Lubię to!”.
Andrzej Grzybowski, anglista, informatyk koordynator projektu „Jarocin - Kreatywna Szkoła”