Kinofilia zaangażowana

Kinofilia zaangażowana

Celem niniejszej książki nie jest ani zburzenie, ani budowa legendy „Startu”. Po blisko 90 latach od omawianych wydarzeń możliwe jest już spojrzenie chłodnym okiem. Przedstawiona analiza, pozostając możliwie blisko źródeł, rekonstruuje, kontekstualizuje i interpretuje aktywność stowarzyszenia, proponując spojrzenie na nią jak na przykład kinofilii zaangażowanej, właściwej latom 30. XX wieku. Autor oferuje swoiste „bliskie czytanie” działalności organizacji, pogłębiające pierwsze skojarzenia z hasłami „filmu społecznie użytecznego” i walki z „branżą” oraz kilkoma czołowymi działaczami, wpływowymi po wojnie. Proponuje spojrzeć na projekcje czy inne działania animatorskie nie jako na dodatek lub substytut twórczości filmowej — ale właśnie jako zagadnienie centralne. Przygląda się uwarunkowaniom środowiskowym, które stworzyły podbudowę dla powstania organizacji, oraz inspiracjom ideowym, które wpłynęły na politykę programową stowarzyszenia. Ponadto podejmuje próbę rekonstrukcji dynamiki rozwojowej stowarzyszenia, a także odnosi się do innych polskich inicjatyw z zakresu animowania kultury filmowej. Główny wywód uzupełnia wybór okołostartowych tekstów z epoki, które oddają poglądy lub stanowią źródło informacji na temat działań z zakresu animacji kultury filmowej.

dr Łukasz Biskupski, kulturoznawca i filmoznawca, adiunkt w katedrze Wiedzy o Filmie i Kulturze Audiowizualnej Uniwersytetu Gdańskiego w ramach programu Narodowego Centrum Nauki „Fuga”. Absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim i kulturoznawczych studiów doktoranckich na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Zajmuje się przemianami kultury wizualnej, a także historią kina i kultury popularnej. Autor książek: „Prosto z ulicy. Sztuki wizualne w dobie mediów społecznościowych i kultury uczestnictwa ? street art” (2017) oraz „Miasto atrakcji. Narodziny kultury masowej na przełomie XIX i XX wieku. Kino w systemie rozrywkowym Łodzi” (2013); redaktor (wraz z Moniką Rawską) antologii „Papierowi bandyci. Wypisy z powieści obiegu brukowego do 1939 roku” (2017). Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureat nagrody im. Inki Brodzkiej-Wald za najlepszą rozprawę doktorską z dziedziny humanistyki dotyczącą współczesności.