Kim jestem?

Kim jestem?

Niektórzy z nas żyją trochę jak cyrkowe słonie przywiązane do słupka za nogę rowerowym łańcuchem. Jakim cudem tak lichy łańcuch powstrzymuje tak duże i silne zwierzę? Tajemnica tkwi w pamięci słonia. Gdy był bardzo młody, próbował się uwolnić, ale wtedy nie miał jeszcze wystarczająco dużo siły. Mały słonik zapamiętał więc, że łańcuch jest dla niego zbyt mocny. Dziś, choć jest już dużym i silnym słoniem, nawet nie próbuje się wyrywać – przyzwyczaił się już bowiem do swojej sytuacji. Gdyby jednak spróbował się uwolnić – żaden człowiek nie zdołałby go w ten sposób ponownie uwięzić.

W podobny sposób uczymy się postrzegać samych siebie. Od dziecka wmawia się nam, jak ważny jest wygląd, osiągnięcia i władza. Przyzwyczajamy się do tego sposobu myślenia tak bardzo, że kierujemy się nim, nawet jeśli uświadomimy sobie jego niepoprawność. Prawda o tym, kim jesteś, jest jednak silniejsza niż lichy łańcuch, który przeszkadza Ci w pełni wykorzystywać swój potencjał niepowtarzalnego i wartościowego Bożego stworzenia. Nie musisz być jak słoń cyrkowy. Możesz wyrwać się z więzów przeszłości. Będziesz mógł doświadczyć wówczas nieskrępowanej radości, wysokiego poczucia spełnienia, które stanowią dziedzictwo każdego dziecka Bożego. Wystarczy, abyś popatrzył w Boże lustro.