Karuzela samobójczyń

Karuzela samobójczyń

Druga bestsellerowa powieść z bohaterką Ulubionych rzeczy, policjantką z tajemniczą przeszłością, zafascynowaną postaciami seryjnych morderców.
Tym razem Lacey Flint ma wcielić się w rolę ofiary.

Mocny i nastrojowy literacki kryminał.
Jeden z najoryginalniejszych literackich kryminałów 2012 według „Publishers Weekly”.

Brytyjska i amerykańska prasa o Karuzeli samobójczyń:
S.J. Bolton kreuje pełną napięcia, mroczną opowieść, z przerażającą wyrazistością opisując psychologiczne koszmary prześladujące grupę studentek. Atmosfera strachu przesycającego pozornie bezpieczne otoczenie jest niezwykle wiarygodna. Intryga wyrafi nowana i nowatorska. Narastające poczucie zagrożenia stopniowane mistrzowsko. Styl autorki, tnący rozdziały na krótkie epizody, buduje suspens i nakręca grozę, a fabuła powoli odsłania historię psychologicznego sadyzmu, kryjącego się w szacownej scenerii.
„Washington Times”

Kapitalna powieść. Każda strona wywołuje lęk i niesie zapowiedź czegoś przerażającego.
„Independent”

Bolton przerażająco wiarygodnie oddaje kusicielską moc naszych wewnętrznych demonów i niesłabnące psychologiczne napięcie.
„Cleveland Plain Dealer”

Hipnotyzujące! Narastający niepokój i przyprawiający o zawrót głowy fi nał.
„The Times”

Bolton prowadzi nas w niepokojący świat psychologicznej manipulacji i zadaje zatrważająco realne pytanie: czy można przestraszyć kogoś na śmierć?
„Sunday Express”

Sugestywna sceneria, intrygujące postacie i wyrafi nowane zbrodnie wywołujące dreszcz grozy.
„Booklist”

Wybitne! Wysublimowana nieszablonowa intryga ani na chwilę nie wypuszcza czytelnika – i bohaterki – z uścisku najwyższego napięcia.
„Publishers Weekly”

Niezwykle przekonująca atmosfera pierwotnego strachu.
„Daily Mirror”

Uniwersytet w Cambridge sceną zbrodni doskonałych: morderstw bez mordercy. Ofiary zabijają się same...
Cambridge tuż przed północą to miasto czarnych cieni i złotego światła. Reflektor prawie pełnego księżyca oświetla eleganckie niczym weselny tort budynki, filary wskazujące bezchmurne niebo jak kamienne palce,i nielicznych ludzi, którzy błądzą jeszcze po ulicach, jak zjawy, to pojawiając się w plamach światła, to niknąc w cieniu.

Kobieta stojąca na krawędzi jednej z najwyższych wież wygląda jak turystka podziwiająca widok. Powietrze u stóp wieży jest nieruchome. Na szczycie wieje wiatr. Na tyle silny, że włosy kobiety łopoczą wokół jej głowyjak flaga. Kobieta jest młoda i byłaby piękna, gdyby jej twarz nie była pozbawiona wszelkiego wyrazu. Gdyby w jej oczach było jakiekolwiek światło. To twarz kogoś, kto wierzy, że jest już martwy...

Uniwersytetem Cambridge wstrząsa seria tajemniczych samobójstw. Już kilkanaście dziewczyn odebrało sobie życie – w bardzo gwałtowny, krwawy, makabryczny sposób. Sposób, który każe doktor Evi Oliver, uniwersyteckiemu psychiatrze, podejrzewać, że to coś więcej niż zbieg okoliczności.
Do Cambridge przyjeżdża z Londynu Lacey Flint. Prowadzi śledztwo, udając studentkę. Niebawem ktoś zaczyna ją straszyć, wykorzystując jej najskrytsze lęki.
I zaczynają ją dręczyć te same niepokojące koszmary, o jakich mówiły dziewczyny, zanim odebrały sobie życie...