Fredericksburg 1862

Fredericksburg 1862

Przełom lata i jesieni roku 1862 r. nie napawał władz Unii optymizmem. Armia Potomacu wprawdzie zdołała powstrzymać nad potokiem Antietam konfederacką ofensywę na Maryland (17 września 1862r.), jednak nie podjęła dalszych zdecydowanych działań, dzięki czemu armia gen. Lee mogła spokojnie wycofać się do Wirginii. Rozwścieczony kunktatorstwem dowódcy Armii Potomacu, prezydent Lincoln usunął gen. George’a McClellana z tego stanowiska. Unia potrzebowała zwycięstwa, najlepiej spektakularnego. W tym celu na czele federalnej armii na wschodzie postawiono gen. Ambrose’a Burnside’a, który przystąpił do realizacji nowej ofensywy na Richmond.
W ogólnej świadomości bitwa pod Fredericksburgiem, która była kulminacją tej operacji jest kojarzona jako wielkie i zdecydowane zwycięstwo konfederatów. Niewiele osób zdaje sobie sprawę jak bliska sukcesu była Armia Potomacu. Na jej nieszczęście Burnside źle dobrał swoją kadrę dowódczą, nie miał on też charyzmy swojego poprzednika, przez co część jego rozkazów była kwestionowana. Przekleństwem Burnside’a była także nieumiejętność adaptacji do zmiennych warunków pola bitwy. Nie potrafił on na bieżąco modyfikować swoich planów, przez co część z nich prawie od samego początku była skazana na klęskę. Wszystkie te czynniki w pełni przyczyniły się do klęski Armii Potomacu 13 grudnia pod Fredericksburgiem. Bitwa ta miała doniosłe znaczenie, szczególnie dla wschodniego teatru działań wojennych. Dla federalnych zakończyła się ona kolejną już zmianą na stanowisku dowódcy, konfederaci zaś zyskali kilka miesięcy spokoju, dzięki którym mogli odbudować swoje siły. Nie dziwi zatem fakt, że starcie to budzi zainteresowanie historyków wojskowości, w tym autora niniejszej pracy.
Major George William Redway (1859-1934) – instruktor w armii brytyjskiej, autor, publicysta i korespondent wojenny dla „Globe”. Służył w regimencie Northamptonshire. Oprócz prac czystko instruktażowych jak np. „The Militia Officer’s Instructor: A Complete Guide to All Infantry Examinations Required by the Militia Regulations on Appointment and Before Promotion” (London, 1904) mjr Redway specjalizował się w okresie wojen napoleońskich oraz wojny secesyjnej. Efektem zainteresowania w pierwszym z tych okresów zaowocowała pracą Wellington at Waterloo, London 1913. Z kolei wojnie secesyjnej obok niniejszej pracy Redway poświęcił także pracę The War of Secession, 1861-1862, Bull Run to Malvern Hill, London 1910 oraz serię artykułów opublikowanych w 1911 r. w Encyclopadia Britannica (Petersburg Campaign, Seven Days Battles, Shenandoah Valley Campaigns oraz Wilderness).
"