Dziunia

Dziunia

Jakbyś się czuła, gdybyś była dzieckiem nastoletnich rodziców, którzy, nieuświadomieni i beztroscy, spłodzili cię przez przypadek (wstyd i hańba)? I gdyby nikt, albo prawie nikt, cię nie potrzebował ani nie kochał? I czy zły dotyk bolałby cię przez całe życie? (Przecież to tylko dotyk, wielkie rzeczy.)
Nie jest łatwo być Dziunią, akceptowaną tylko przez dziadków od strony matki, niekochaną przez rodziców, znienawidzoną przez Dziadostwo Pułkownikostwo. Ach, przepraszam, bardzo kocha ją stary profesor, za przyzwoleniem żony organizujący ciche schadzki w piwnicy. Dotknąć trzynastoletniego ciała to przecież nie grzech....
Dziuna to zarazem wstrząsająca i pełna humoru historia dziewczynki, która zdecydowanie nie ma lekkiego życia, ale zawsze stara się radzić sobie z trudnościami przy pomocy przenikliwej inteligencji i śmiechu, chociaż nierzadko jest to śmiech przez zaciśnięte zęby.