Dyskretne symetrie

Dyskretne symetrie

Na pokładzie jachtu, pod rozgwieżdżonym niebem, zbiegają się losy trójki bohaterów. Dwoje fizyków, żonaty Jove i niezamężna Alice, nawiązuje romans, który owocuje nieoczekiwanym rozwojem wypadków. Alice zakochuje się w jego żonie, poetce Stelli. W brawurowej, wizjonerskiej narracji Winterson pokazuje ten trójkąt pożądania z punktu widzenia wszystkich jego uczestników, sprawiając, że małostkowość ludzkich spraw nabiera wymiaru kosmicznego.

W powieści o seksie i duchowości, światach rzeczywistości i wyobraźni, mężczyzn i kobiet, nauki i religii, a także o miłości, z jej słabościami i nadmierną intensywnością, zawarła pisarka cały wszechświat – od Nowego Jorku po Liverpool, od kwarków po kosmos – wraz z rozmaitymi teoriami na jego temat – od idei starożytnych Greków po teorie wielkiej unifikacji popularne we współczesnej fizyce.

Janette Winterson, ur. w 1959 roku, mieszka na wsi nieopodal Londynu. Jej pisarstwo było wielokrotnie doceniane: w 1985 roku Nie tylko pomarańcze uhonorowanao nagrodą Whitbreada za najlepszy debiut powieściowy, w 1987 roku Namiętność zdobyła John Llewellyn Rhys Memorial Award, a w 1989 roku Płeć wiśni otrzymała nagrodę E. M. Fostera American Academy and Institute of Arts and Letters.

Jej maestria odczuwalna jest na każdej stronie książki (…) do tego stopnia, że staje się ona częścią czytelnika, autorka obdarzyła nas bowiem powieścią kwantową.
The Times