Czyste, nieczyste

Czyste, nieczyste

Colette uważała Czyste, nieczyste za swoją najlepszą książkę. Przyznawała, że odsłania w niej swoje własne przeżycia i fascynacje, uważała ją niemal za autobiografię. Przechadzkę po erotycznym podziemiu, którego mapę nasza przewodniczka znała na pamięć, zaczynamy w mroku i rozmarzeniu popularnej palarni opium, a im głębiej schodzimy, tym więcej spotykamy niezapomnianych mężczyzn i – zwłaszcza – kobiet, których losy na zawsze odmieniła moc namiętności. Proza nie tylko szczera, ale i poetycka. Czyste, nieczyste to w historii literatury najbardziej subtelne rozliczenie z różnorodnością doświadczeń seksualnych oraz nieobliczalną i nieprzewidywalną naturą miłości.
Słowem wstępnym powieść opatrzyła profesor Maria Janion.

Colette zawsze wydawała mi się najbardziej autentyczną feministką ze wszystkich pisarek.
Erica Jong

Po przeczytaniu doskonałych, prostych, ale niezwykle prawdziwych zdań autorstwa Colette jedyne, co możemy zrobić, to upaść na kolana i poddać się ich urokowi.
London Review of Books

Wielka literatura żywi się paradoksami natury ludzkiej – a Colette jest właśnie człowiekiem... Przystępna i nieuchwytna, zachłanna i surowa, odważna i nieśmiała, wywrotowa i łagodna, boleśnie szczera i finezyjnie zakłamana, natchniona pocieszycielka i pesymistyczna egzystencjalistka – to cechy artystki i kobiety. Pora odkryć je na nowo.
The New York Times