Córka carycy

Córka carycy

Jest rok 1988. Dziewięćdziesięciokilkuletnia Daria Gradow mieszka samotnie w Saskatchewan, w Kanadzie. Jednak ani jej sąsiedzi, ani nawet dzieci nie wiedzą, że Daria nie jest tym, za kogo się podaje. Nikt nie domyśla się, że rozpoczęła życie jak wielka księżna Tatiana, Tania dla rodziców, cara Mikołaja II i carycy Aleksandry.
W epoce przedrewolucyjnej pławiła się w luksusie, mogąc wybierać między majestatycznymi salonami Pałacu Zimowego a zaciszem podmoskiewskiej rezydencji, jako jedna z czterech córek carskiej pary. Narodziny najmłodszego dziecka, Aleksego, okazują się tyleż błogosławieństwem, co przekleństwem. Życie cierpiącego na hemofilię chłopczyka rzekomo leży w rękach niepiśmiennego mnicha Rasputina. Ta rewelacja okazuje się zapowiedzią jeszcze tragiczniejszych zdarzeń. Niebawem wybucha wojna. Rewolucja zmiata z tronu Romanowów. W więzieniu na Syberii Tatiana znajduje pocieszenie w ramionach gorącego patrioty, którego ratuje od śmierci. Razem układają śmiały plan ratowania carskiej rodziny.