Akosmizm

Akosmizm

Celem tego eseju jest przedstawienie wyczerpującej odpowiedzi na zasadnicze pytania egzystencjalne, a w szczególności na pytanie – kim jest człowiek i czy jego życie ma sens? Odpowiedź na te pytania dana jest w ramach ogólnego modelu istniejącej rzeczywistości, inspirowanego przez warunek konieczny, aby życie każdego człowieka miało prawdziwy, a nie tylko pozorny sens. Modelu należącego nie do fizyki*1, lecz do metafizyki*, podstawowego działu filozofii, nakierowanego na poszukiwanie racjonalnych i ostatecznych fundamentów rzeczywistości.

Z tego powodu esej ten, będący rozwinięciem idei zawartych w moim wcześniejszym eseju Wszechwiedza (Sorus, Poznań 2002), może zainteresować czytelnika o wykształceniu ogólnym, którego nurtują lub niepokoją fundamentalne pytania światopoglądowe. Znajdzie w nim bowiem materiał do własnych przemyśleń, nawet wtedy, gdy nie zaakceptuje proponowanego przeze mnie metafizycznego modelu rzeczywistości i związanego z nią światopoglądu. Esej został napisany jako pozycja popularnonaukowa, dlatego nie wymaga od czytelnika żadnego specjalnego przygotowania. Dodatkowo, w celu ułatwienia jego odbioru, na końcu pracy zamieszczono Słownik, wyjaśniający specjalistyczne terminy fizyczne i filozoficzne.

Rozdział 1. zawiera krótkie przedstawienie bezsensowności życia pojedynczego człowieka i całej ludzkości z punktu widzenia nauk przyrodniczych oraz przedstawia warunki konieczne, których spełnienie może dawać nadzieję na sensowność życia każdego człowieka.

Rozdział 2. poświęcony jest prezentacji metafizycznego modelu, wskazującego na najgłębszy poziom rzeczywistości. 1 Termin specjalistyczny, pojawiający się w tekście po raz pierwszy i wyjaśniony w Słowniku, jest sygnowany asteryskiem (*).

Rozdział 3. zawiera opis ogólnej struktury wszechświata*, wynikającej z proponowanego modelu metafizycznego, wskazuje na źródło jego istnienia, a także jego racjonalności i antropiczności* oraz wyjaśnia sens i perspektywy ludzkiego życia.

Rozdział 4. przedstawia argumenty wynikające z fizyki kwantowej*, termodynamiki* czarnych dziur*, kosmologii kwantowej* oraz makroewolucji* biologicznej, które w poważny sposób uwiarygodniają proponowany metafizyczny model rzeczywistości. Wskazuje również na możliwość jego falsyfikacji na gruncie fizyki kwantowej. Esej zamyka Podsumowanie, propozycja kilkunastu lektur uzupełniających oraz wspomniany wyżej Słownik.