Agenda-setting w teorii i praktyce politycznej

Agenda-setting w teorii i praktyce politycznej

Teoria "agenda-setting" ma ugruntowaną pozycję w obrębie pola badawczego nauk o mediach i komunikowaniu. J. G. Blumer i D. Kavanagh uważają tę teorię za jeden z "mistrzowskich" paradygmatów w obrębie komunikacji politycznej, należący do tych, którym należy się szczególna uwaga. Sondaż przeprowadzony wśród 138-osobowej grupy prominentnych badaczy komunikacji społecznej (uczeni cytowani w skali światowej, redaktorzy prestiżowych czasopism, kierujący instytutami badawczymi), wykazał, że teoria "agenda setting" jest uważana za należącą do najbardziej znaczących koncepcji z zakresu nauk o komunikowaniu, obok teorii redukcji niepewności i dyfuzji innowacji. Oprócz tego teoria ta należy do podejść naukowych, gdzie szczególną uwagę poświęca się badaniom empirycznym. Istotne znaczenie społeczne teorii oraz jej stosowalność w obrębie pola badawczego nauk o polityce polega na tym, że dotyczy ona zagadnienia wpływu mediów na opinię publiczną, ale także na decyzje i procesy polityczne ("public agenda-setting" oraz "political/policy agenda-setting"), w kontekście postrzeganej ważności konkretnych problemów i tematów. Natomiast wspomniana, społecznie postrzegana ważność problemów (kształtowana w istotnej części przez media) nie zawsze idzie w parze z tym, co faktycznie się dzieje w świecie realnym i społeczeństwie.