Rodziny adopcyjne i zastępcze dziecka z niepełnosprawnością

Rodziny adopcyjne i zastępcze dziecka z niepełnosprawnością

Celem niniejszej książki jest ukazanie specyfiki przeżyć i doświadczeń rodzinnych osób, które przyjęły do rodziny adopcyjnej lub zastępczej niepełnosprawne dziecko, jak również znaczeń, jakie badani przypisują swoim doświadczeniom. Aby tego dokonać, autorki z zastosowaniem strategii jakościowej poddały badaniom 20 rodzin adopcyjnych i zastępczych, które wychowują dziecko z niepełnosprawnością. Analizę badań poprzedzono prezentacją opracowań naukowych na temat socjalizacji dziecka w rodzinie, aktualnych rozwiązań w zakresie sprawowania opieki zastępczej w Polsce i sytuacji rodzin (także adopcyjnych i zastępczych) z dzieckiem niepełnosprawnym.

Książkę Rodziny adopcyjne i zastępcze z dzieckiem z niepełnosprawnością adresujemy do pedagogów, nauczycieli, pracowników socjalnych, osób zatrudnionych w ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych, centrach pomocy rodzinie i innych instytucjach, którzy w swojej pracy stykają się z rodzinami adopcyjnymi i zastępczymi, jak również studentów kierunków pedagogicznych i wszystkich zainteresowanych problematyką opieki zastępczej i niepełnosprawności. Wyrażamy nadzieję, że szczególną grupą odbiorców tej monografii będą rodzice adopcyjni i zastępczy wychowujący dzieci z różnego rodzaju i stopnia zaburzeniami, a także osoby rozważające zostanie takim rodzicami. Naszym celem jest pokazanie doświadczeń rodziców, którzy przyjęli do swojej rodziny dziecko z niepełnosprawnością w sposób jak najbardziej całościowy, ze zwróceniem uwagi zarówno na wyzwania, z którymi muszą się zmierzyć rodzice, jak i różne pozytywne aspekty z takim rodzicielstwem związane. W książce starałyśmy się stosować – podobnie jak w jej tytule – termin opisowy „dziecko z niepełnosprawnością”. Stoimy na stanowisku, że jest on najbardziej odpowiedni, ponieważ akcentuje, że niepełnosprawność jest tylko jedną z wielu cech, które dane dziecko posiada. Ze względu na ograniczenia językowe nie zawsze taka poprawność się udawała. Jednak chcemy podkreślić, że pod każdym sformułowaniem typu „dziecko/dzieci niepełnosprawne” kryje się wyżej opisany podtekst.
Autorzy