Brakujące ogniwo w demokracji wyborczej w Afryce frankofońskiej

Brakujące ogniwo w demokracji wyborczej w Afryce frankofońskiej

W Afryce frankofońskiej od początku lat 90. minął już czas wyciszonej konstytucji, oddanej na usługi przywódców politycznych, chronionych przed niedyskretną obserwacją, analizą i krytyką. Tak więc ekscesy praktyk politycznych wymagają nowych paradygmatów. W Afryce frankofońskiej głównym wyzwaniem pozostaje stworzenie szczęśliwej symbiozy między zachodzącymi zjawiskami politycznymi a ideologią konstytucjonalizmu, poprzez usunięcie wszystkich związanych z nimi paradoksów. Dziś wymaga to zastanowienia się nad nowymi mechanizmami i narzędziami technicznymi, które umożliwią uchwycenie zmian społeczno-politycznych w celu dostosowania zjawiska konstytucji do nowych realiów społeczeństw afrykańskich. Polega ona zatem na odnowieniu pojęć i ponownym przeanalizowaniu podejść odnoszących się do sposobów dochodzenia do władzy politycznej, układu i równowagi sił. Ideologia konstytucjonalizmu stanowi bowiem niezbędny klucz do odczytania i analizy postulatu ustanowionego w celu stworzenia nowych ram strukturalnych i instytucjonalnych dostosowanych do kontekstu.