Złodziej zaginionego obrazu

Złodziej zaginionego obrazu

Komisarz Bernard Bastiani, prosząc o przeniesienie do służby na Riwierze Francuskiej, liczył, że wreszcie będzie miał święty spokój. Odpocznie od stresującej pracy i znajdzie czas dla rodziny. Bo i cóż tak nagannego może stać się w Księstwie Monaco wśród znudzonych turystów i bywalców kasyn? Drobne kradzieże, ekscesy nastolatków rozpuszczonych przez bogatych tatusiów lub zaginięcie pieska ekscentrycznej miliarderki? Jednak już wkrótce komisarz miał się przekonać, jak bardzo się mylił. Bestialskie morderstwo popełnione na znanym marszandzie Claudzie Massenie otwiera prawdziwą puszkę Pandory. Na światło dzienne wychodzą ciemne interesy prowadzone w świecie sztuki, co w połączeniu z zemstą zdradzonej kobiety i obsesyjną wręcz chęcią posiadania przez wielu upragnionego obrazu Amadea Modiglianiego daje mieszankę iście wybuchową.
W trakcie spektakularnego śledztwa prowadzonego przez komisarza poznajemy luksusowy świat Monte Carlo, a także Szwajcarię i Paryż, gdyż krąg podejrzanych zatacza coraz szersze kręgi. I nie są to już tylko zawodowi handlarze i miłośnicy dzieł sztuki, ale również potężni rosyjscy oligarchowie, urzędnicy państwowi wszelkiej maści i płatni mordercy na usługach bogatych zleceniodawców. Bastiani odkrywając polityczne powiązania i miłosne perypetie tropionych przestępców oraz potencjalnych świadków, sam wikła się w nieoczekiwany romans, który skomplikuje komisarzowi życie.
Czy poszukiwany obraz zostanie odnaleziony? Co wspólnego z dziełami sztuki mieli naziści podczas II wolny światowej? Czy pieniądze otwierają wszystkie skarbce? Jak funkcjonują tzw. raje podatkowe? W książce Massima Navy „Złodziej zaginionego obrazu” fikcja splata się z możliwymi faktami reporterskimi. I mimo że wszystkie postaci i zdarzenia w intencji autora są zmyślone, a zbieżność nazwisk przypadkowa, to odnosi się nieodparte wrażenie, iż mamy do czynienia z połączeniem powieści kryminalnej i literatury faktu z historią sztuki w tle.