Zakażenia szpitalne w onkologii

Zakażenia, problemy zatorowo-zakrzepowe i ból to najważniejsze, a zarazem podstawowe  składowe leczenia nie tylko chorych z nowotworami. W przypadku chorych onkologicznych problem zakażeń jest bardzo istotny, gdyż dotyczy zakażenia miejsca operowanego, a także innych powikłań infekcyjnych  dotyczących prawie wszystkich układów i narządów. Związane jest to nie tylko z zakażeniami szpitalnymi, a więc czynnikiem na który personel medyczny ma szczególny wpływ poprzez stosowanie określonych i wypracowanych  procedur, ale również z istotą i biologią choroby nowotworowej, która wywiera istotne oddziaływanie na układ immunologiczny organizmu chorego. W przypadku chorych z nowotworami złośliwymi w rozwoju zakażenia mamy także doczynienie z czynnikami niemodyfikowalnymi wynikającymi z wieku, nałogów, szeregu niejednokrotnie schorzeń aktualnie współistniejących, przebytych schorzeń, przyjmowanymi lekami, zaniedbań i zaawansowania choroby nowotworowej. Te wymienione czynniki mają wpływ na  stan ogólny chorego, a to też jeden z wielu bardzo istotnych elementów wpływających na rozwój zakażenia nawet przy występowaniu minimalnej ilości drobnoustrojów  o wysokiej wirulencji. Rozwój technologii i terapii  skojarzonej we wszystkich obszarach onkologii w walce z nowotworami złośliwymi, czyni je agresywnymi co zdecydowanie poprawia jakość życia chorych, rokowanie i wydłuża  przeżycie. Ale coraz bardziej agresywne postępowanie wobec nowotworów złośliwych w postaci  terapii skojarzonej, a więc chemioterapia/radioterapia indukcyjna, rozległe zabiegi resekcyjne, onkoimmunologia/radioterapia pooperacyjna  wywierają znaczący  wpływ i zwiększenie podatności  na różnego rodzaju infekcje na każdym etapie leczenia. W związku z powyższym wskazane jest opracowanie akademickie kompleksowe  problemu zakażeń u chorych onkologicznych. Wprowadzane są coraz bardziej innowacyjne metody terapii, nowe technologie w trakcie których i po ich wdrożeniu też musimy zwrócić uwagę na towarzyszące jako zdarzenia niepożądane zakażenia. Przy znajomości tego problemu pozwoli to  na wdrożenie procedur profilaktycznych, a także jednocześnie na wczesną diagnostykę i właściwe leczenie tej grupy chorych, aby zapobiec wystąpieniu sepsy.  W związku z prezentowanymi problemami wskazane jest  kompleksowe i wielopłaszczyznowe opracowanie tego problemu u chorych onkologicznie przez  ekspertów i specjalistów z zakresu onkologii przy współudziale innych specjalności szczególnie mikrobiologii i antybiotykoterapii. Wszystko to, co niesie za sobą ogromny postęp w leczeniu chorób nowotworowych  sprzyja w zdecydowany sposób rozwojowi zakażeń.  Podjęcie się przez wybitnego specjalistę chirurgii onkologicznej i onkologii Prof. Andrzeja W. Szawłowskiego  redagowania i opracowania tak istotnego elementu w diagnozowaniu i leczeniu jakim są zakażenia u chorych onkologicznych jest niezwykłym wyzwaniem, a zarazem kompleksowym uzupełnieniem luki w polskim piśmiennictwie. Opracowanie to w oparciu o najnowsze osiągnięcia medycyny i publikacje ekspertów będzie służyło nie tylko  w kształceniu kadry szkolącej się w obszarze onkologii, ale również i specjalistom z tego zakresu udzielającym na co dzień różnorakiego rodzaju świadczeń chorym onkologicznym. 

Autorzy dzieła w sposób bardzo usystematyzowany prowadzą nas kolejno poczynając od specyfiki zakażeń chorych onkologicznych, przez opisy najczęściej występujących w zakażeniach szpitalnych w onkologii patogenów bakteryjnych, grzybiczych, oraz wirusowych. Interpretacja wyników badań mikrobiologicznych, antybiotykoterapia, oraz stany nagłe związane z zakażeniami wewnątrzszpitalnymi do treści kolejnych świetnie zredagowanych rozdziałów. Przypomnienie zasad racjonalnej antybiotykoterapii, możliwości profilaktyki zakażeń szpitalnych, oraz konieczność i stałego monitorowania wraz z organizacją zespołów kontroli zakażeń szpitalnych jak również aspekty prawne związane z zakażeniami szpitalnymi to treść kolejnych rozdziałów książki. Z dużym zainteresowaniem zapoznałem się z treścią rozdziału 11, który omawia właściwości miedzi w postaci czystej oraz jej stopów z możliwością jej zastosowania w tworzeniu powierzchni o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych. Miedź wykazuje właściwości zabójcze dla bakterii, wirusów oraz grzybów i może stać się w przyszłości pierwiastkiem chroniącym nas w warunkach szpitalnych przed zakażeniami zwłaszcza drobnoustrojami opornymi na znane nam antybiotyki. Książkę uważam za cenne dzieło, o dużych zaletach praktycznych przedstawionych w sposób przystępny i  przekonywujący o celowości jej napisania i wydania. Książka powinna uzupełnić zbiory biblioteczne szpitali, lekarzy chirurgów, onkologów, pediatrów jak również lekarzy rodzinnych, którzy coraz częściej uczestniczą w leczeniu pacjentów onkologicznych. Wysoko oceniam wartość merytoryczną dzieła i gorąco zachęcam do  zapoznania się z treścią książki.