W krainie porannej ciszy i śnieżnopiórych żurawi

W krainie porannej ciszy i śnieżnopiórych żurawi

Jest to świetna praca, o niezwykle przemyślanej strukturze i starannie zrealizowanym podziale treści na poszczególne rozdziały i podrozdziały, bardzo mocno osadzona w źródłach, w odpowiednich proporcjach, odwołująca się do literatury przedmiotu, napisana w sposób przykuwający uwagę czytelnika, lekki, wolny od żargonu naukowego, niemniej jednak nasycony najróżniejszymi erudycyjnymi asocjacjami, niestroniący od proponowania polszczyźnie terminów z obcych języków tam, gdzie nasza mowa nie ma odpowiednich ekwiwalentów. Książkę tę można czytać dla przyjemności samej lektury, a nie tylko w celach poznawczych czy faktograficznych.

Podstawową zaletą książki jest już sam zamysł Autora, żeby polskiemu czytelnikowi przedstawić wyniki swoich badań nad wzajemnym oddziaływaniem na siebie cywilizacji zachodu i Korei w czasach nowożytnych.

Dr hab. Gościwit Malinowski, prof. UWr

Książka Andrzeja Wadasa, nazwana przez niego skromnie „próbą uporządkowania podjętego problemu”, dotyczy najmniej znanego z trzech ośrodków cywilizacji dalekowschodniej, jedynego, którego dzieje nie doczekały się w Polsce udanej syntezy.

Książka jest dobrze skonstruowana. Liczy siedem rozdziałów pod sugestywnymi i wpadającymi w ucho tytułami, podzielonymi dodatkowo na podrozdziały, co ułatwia lekturę i stanowi swoisty „indeks tematyczny”. Pochwała należy się autorowi również za styl. Pracę napisano – nie waham się tego stwierdzić – wartko, potoczyście, a nawet z talentem literackim.

Dr hab. Jakub Polit, prof. UJ