Sens i bezsens w komunikacji

Sens i bezsens w komunikacji

Osią przewodnią oddawanego do rąk Czytelnika ósmego już tomu z serii „ Rozmowy o Komunikacji” są pojęcia sensu, bełkotu i normalności – osadzone w różnych aspektach komunikacji. Publikację otwiera tekst Aleksego Awdiejewa, który stanowi ogólny szkic teorii sensu, rozpatrywany jako baza założeń metodologicznych analizy sensu w gramatyce komunikacyjnej. Kolejny artykuł tomu Dariusz Doliński poświęcił fenomenowi ludzkiego posłuszeństwa, natomiast Michael Fleischer swoje rozważania skoncentrował wokół zagadnień bełkotu i sensu. W dalszej części książki Annette Siemes scharakteryzowała normalność i procedury normalizacyjne jako kategorie obserwacji dla badań komunikacji, natomiast Grażyna Habrajska opisała zjawisko kontrastowania reguł ideologicznych, zauważając, że interpretacji standardowej zawsze towarzyszy interpretacja partykularna, uwzględniająca specyficzną wiedzę odbiorcy i jego system wartości. Wiesław Czechowski w swoim artykule rozważa specyfikę argumentacji w programach informacyjnych i zauważa, że często jest w nich wykorzystywany mechanizm pomijania przesłanek, które widz nieświadomie odtwarza, opierając się na własnej wiedzy i kompetencjach logicznych. Maciej Sergiusz Piotrowski swój artykuł poświęcił natomiast sytuacjom komunikacyjnym we współczesnym teatrze dramatycznym. Kolejny tekst – Grażyny Habrajskiej – porusza temat zasad interpretacji komunikacyjnej. Tom zamyka artykuł Aleksego Awdiejewa, poświęcony słowotwórczym wyznacznikom lokalizacji termów w układzie predykatowo-argumentowym Mamy nadzieję, że przedstawione w tym tomie teksty zainteresują Czytelników i staną się inspiracją do dalszych prac badawczych.