Reguła Taylora w polskiej polityce pieniężnej

Reguła Taylora w polskiej polityce pieniężnej

Myślą przewodnią monografii jest rozważanie reguły Taylora w dwóch ujęciach: normatywnym i deskryptywnym (pozytywnym). W ujęciu normatywnym reguła postrzegana jest jako pewna wytyczna przy ustalaniu kierunku i wielkości zmian krótkookresowej stopy procentowej. Autorka w przejrzysty sposób konstruuje różne wersje klasycznej reguły Taylora jako odzwierciedlenie dylematów związanych z zastosowaniem tej reguły dla Polski, takich jak: ustalenie rodzaju nominalnej stopy procentowej, wybór miernika inflacji, pomiar luki popytowej, szacowanie naturalnej stopy procentowej. Natomiast ujęcie deskryptywne sprowadza się do oceniania, na ile prowadzona polityka pieniężna jest odzwierciedleniem reguły Taylora. W tym ujęciu Autorka bazuje nie tylko na regule Taylora, ale i na jej modyfikacjach polegających na uwzględnieniu dodatkowych zmiennych (np. opóźnień stopy procentowej, dodatkowych zmiennych objaśniających). W ramach tego ujęcia zostały pokazane różne podejścia do szacowania reguły stopy procentowej w zależności od uwzględnienia lub nie informacji wynikających z niestacjonarności szeregów czasowych, a także w zależności od przyjętych założeń co do kształtowania się celu inflacyjnego i naturalnej stopy procentowej. Jako narzędzie badawcze Autorka wykorzystała różne dynamiczne modele ekonometryczne. Monografia Anny Michałek nie tylko w sposób kompleksowy ujmuje tematykę reguły Taylora, ale również dostarcza wielu ciekawych wniosków z kontekście polskiej polityki pieniężnej. Stąd publikacja może zainteresować głównie studentów i doktorantów zorientowanych na metody ilościowe w ekonomii, a także praktyków i analityków gospodarczych zajmujących się formułowaniem strategii dotyczących polityki monetarnej.