Pierścionek z cyrkonią

Pierścionek z cyrkonią

Czy można całe życie szukać jednej kobiety? „Pierścionek z cyrkonią„
to opowieść o młodzieńczej miłości, która swoje spełnienie znajduje
dopiero po wielu latach.




Historia zaczyna się w Gdańsku w roku 1967, gdy
bohaterowie pobierają nauki w liceum, a potem przeskakuje do Paryża w
roku 2008, kiedy spotykają się przypadkowo, już — jak to się mawia —
jako osoby po przejściach.





„Pierścionek z cyrkonią” to niezwykle intrygująca, a przez to także ekscytująca powieść o poszukiwaniu miłości.
Piotra Bonerskiego poznajemy tuż po tym, jak zostaje wdowcem. Jest
zmęczony emocjami towarzyszącymi mu przez ostatnie dni oraz przeżyciami
minionych lat. Wyraźną ulgę przynosi mu decyzja o posegregowaniu rzeczy
Ewy. Odczuwa niezwykle kojący spokój... Ten stan psychicznego odprężenia
pojawił się pierwszy raz, gdy do drzwi domu zapukali policjanci z
wieścią o śmiertelnym wypadku jego żony. Przestraszył się wówczas samego
siebie. Żadnego żalu, przygnębienia, tylko początkowe niedowierzanie,
które następnie zmieniło się w uczucie wyzwolenia. Wróciło to utracone
przed laty wrażenie, że może swobodnie oddychać pełną piersią. Z
radością zauważył, że towarzyszący mu od dawna strach nagle zniknął.
Wspomnienie tych kilku pierwszych wspaniałych i szczęśliwych lat, jakie
przeżył z Ewą, mieszało się z gorzką refleksją, że większość
małżeńskiego życia byli jednak nie tyle ze sobą, co obok siebie. Wyjął z
szuflady granatowe pudełeczko, a z niego delikatny złoty pierścionek z
niewielką cyrkonią. Od wielu już lat Bonerski nie rozstawał się z nim,
traktując go jak relikwię. Ten drobiazg spoczywał w szufladzie przez
wszystkie te długie lata, przez które on i Ewa byli małżeństwem. Nosił
go na łańcuszku, zanim się ożenił, zdjął na krótko przed ślubem. Teraz
mógł go znów nosić. Co więcej – mógł odszukać kobietę, dla której był on
przeznaczony...