Pedagogika i profilaktyka społeczna. Nowe wyzwania, konteksty, problemy

Pedagogika i profilaktyka społeczna. Nowe wyzwania, konteksty, problemy

Bogactwo treści i aktualność poruszanej tematyki sprawiają, że publikacja inspiruje do kolejnych poszukiwań badawczych w zakresie nowych wyzwań stojących przed pedagogiką i profilaktyką społeczną. Książka odznacza się wielkimi walorami naukowymi i zasługuje w pełni na przedstawienie zawartych w niej treści możliwie najszerszemu gronu specjalistów z zakresu pedagogiki i profilaktyki społecznej. Szczególna wartość recenzowanej pracy zawiera się w umiejętnym połączeniu treści dotyczących problematyki teoretycznej i działań w zakresie praktyki. Bez wątpienia książka stanowi inspirację dla nowych obszarów badawczych w szeroko pojętej rzeczywistości kształcenia i wychowania młodego pokolenia, zwłaszcza w aspekcie czynników stymulujących prawidłowy rozwój i czynników zagrażających temu rozwojowi.
prof. zw. dr hab. Jadwiga Stawnicka


Otaczająca nas rzeczywistość pełna jest zagrożeń i niebezpieczeństw. Czyhają one przede wszystkim na dzieci i młodzież, choć i my, dorośli, dajemy się często im zwieść i osaczyć. Książka, którą przygotowali specjaliści wielu dziedzin i dyscyplin naukowych, w przystępny sposób i podparty rzetelną kwerendą dokumentów, raportów i badań, porusza najbardziej aktualne problemy i zagrożenia współczesności. Od tych płynących z cyfrowego świata – którym zachwyca się cała społeczność i bez którego nie wyobraża sobie codziennego funkcjonowania – przez chemiczne uzależnienia zbierające coraz większe żniwo w postaci przedwczesnych zgonów, po nowe, wciąż akceptowane społecznie uzależnienia, takie jak pracoholizm czy ryzykowne zachowania seksualne młodych. Publikacja zawiera diagnozę i sięga do przyczyn tego rodzaju zachowań czy zaburzeń, by w ostatniej części skupić się na nieco chyba zapomnianych wątkach i zagadnieniach, takich jak godność i sumienie człowieka, świat wartości czy rola rodziny i Kościoła katolickiego w profilaktyce i uzdrawianiu zaburzeń i patologii społecznych. Powinni sięgnąć po nią także ci, którzy w procesach pedagogicznych uczestniczą czy je tworzą, oraz ci, którzy zajmują się zawodowo profilaktyką społeczną i zaburzeniami społecznymi, także tymi najnowszymi, które doczekały się wreszcie nowej klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – DSM-5.
dr hab. prof. UKSW ks. Krzysztof Stępniak