Palaeogeographical and palaeoecological significance of the Uppermost Carboniferous and Permian rugose corals of Spitsbergen

Palaeogeographical and palaeoecological significance of the Uppermost Carboniferous and Permian rugose corals of Spitsbergen

Monografia zawiera kompleksowe opracowanie koralowców Rugosa z najwyższego karbonu i dolnego permu Spitsbergenu. Przeprowadzona analiza pozwoliła określić ich pochodzenie, wskazać związki z koralowcami z sąsiednich prowincji zoogeograficznych i jednocześnie związki tej fauny z Rugosa innych obszarów położonych na północnym i północno-zachodnim szelfie Pangei. Stwierdzono, że choć w ogólnym zarysie Rugosa Spitsbergenu nie różnią się od koralowców pozostałych prowincji Królestwa Kordyliersko-Arktyczno-Uralskiego, zwierzęta te nie miały jednego, określonego kierunku komunikacji. Obserwacje zmian w strukturze gatunkowej koralowców pozwoliły określić wciąż niejasną i kontrowersyjną stratygrafię i paleoekologię permo-karbonu tego obszaru.

The Carboniferous and Permian rugose corals of the Cordilleran-Arctic-Uralian (C-A-U) Realm, belong to the best known group of animals of those periods. Spitsbergen, situated at that time on the northern margin of the drifting supercontinent Pangea, stands out from the entire C-A-U Realm for its exceptionally large accumulation of their fossils. The climate obtaining in the Carboniferous and Early Permian was favourable to their development. At that time today's Svalbard Archipelago lay roughly just above the Tropic of Cancer and in those periods and later kept moving northwards until it had reached its present location between the 75th and 80th parallels in the northern subpolar zone. The corals described in this monograph come from three areas: the Homsund region, a Polakkfjellet hill, and the Granfj orden region. They belong to both, known and new species. Thus, on the one hand, they attest to the affinity of the Spitsbergen rugosans with the rest of the C-A-U Realm, corroborating their connection with the faunas of Alaska, the Urals, the Central European Basin, and Arctic Canada (Sverdrup Basin). On the other hand, however, they can be indicative of limited communication possibilities, or perhaps of the presence on Spitsbergen environmental conditions determining such a taxonomic composition.