Otchłań kropki

Otchłań kropki

Opowiadania z charakterem. Historie wyciągnięte ze wspomnień — dzieciństwa nie zawsze bogatego, ale szczęśliwego, wypełnionego przyjaźniami, miłością, pasją i próbami zrozumienia świata. Wszyscy bohaterowie mają ze sobą wiele wspólnego. Łączy ich przede wszystkim autor-narrator, a poza tym miejsce. Uświęcona ludzką modlitwą Częstochowa, ale też Częstochowa tętniąca normalnym życiem, przepełniona żużlem, meczami, bohaterami klubu Włókniarz, swego czasu będących mistrzami tego sportu. Są tu też hałdy kopalń, jeziorka po wyrobiskach, stare opuszczone chaty, pola, czuć ciepło bijące od letniego słońca, ozłacającego łany zbóż. Jest też cierpienie i dążenie do szczęścia, pielęgnowanie marzeń, przyjaźni i podejmowanie trudnych życiowych wyborów. „Mebel” porusza problem dotykający obecne pokolenie pięćdziesięciolatków plus, któremu do innych trudnych decyzji życiowych los dokłada odpowiedzialność za schorowanych i zniedołężniałych rodziców. Trudno nie dostrzec niemocy szamocącego się w swoim świecie starszego pana, tkwiącego w szponach zaawansowanego wieku pełnego niedołęstwa i zależnego od swojego opiekuna, który nie zawsze ma do niego cierpliwość. Z drugiej strony, trudno jest potępiać zachowanie tego opiekuna, bo niełatwo jest zachować spokój, kiedy nie można się porozumieć z podopiecznym. W dwóch opowiadaniach autor zastosował ciekawy układ graficzny, podkreślający ważność poruszanego tematu. „Piątek” to koniec tygodnia, tygodnia nużącego i jakże sformalizowanego, tygodnia przebiegającego męcząco rutynowo. Stąd ciąg wyrazów odgradzanych jedynie przecinkami, dającymi poczucie monotonności mamrotania migoczących urywków myśli, jakie pojawiają się w głowie podczas powtarzanych codziennie aż do znudzenia czynności. Ostatnie opowiadanie „Kropka” jest osadzone w przedwojennej i współczesnej Częstochowie. Język i słownictwo z początku XX wieku zostały tu zachowane. Tymczasem historia bohaterów powtarza się i wtedy, i teraz. Stąd, czytając tekst opisujący historię sprzed II wojny światowej, można ze zdziwieniem przeczytać o internecie i esemesach. Dla odróżnienia oba te czasy napisane są różnymi czcionkami. Ludzie wtedy mieli problemy z egzystencją, tak samo, jak to ma miejsce dzisiaj, a zdarzenia wtedy i teraz powtarzają się. Otchłań kropki jest ponadczasowa.