Metodologiczne problemy w badaniach grup dyspozycyjnych

Metodologiczne problemy w badaniach grup dyspozycyjnych

Współczesność dostarcza wielu różnorakich wyzwań dla bezpieczeństwa, dlatego badania w sferze zagrożeń obecnie traktuje się priorytetowo. Wiemy bowiem, iż brak bezpieczeństwa wywołuje wiele negatywnych konsekwencji. Stan ten komplikuje upowszechnianie się techniki, której użytkowanie wiąże się z ryzykiem nieprzewidywalnych zagrożeń. W wysoce zorganizowanych strukturach organizujemy się więc w taki sposób, aby nie oddziaływały na nas negatywne konsekwencje technizacji. Grupy dyspozycyjne są szczególnym przypadkiem grupy społecznej wykonującej specjalistyczne zawody, a ich specjalizacja zadaniowa wynika ze specyfiki zagrożeń, których przybywa stale i których natura jest nieprzewidywalna. Nadrzędnym dysponentem grup dyspozycyjnych jest społeczeństwo, a więc członkowie danych miejsc zamieszkania czy też funkcjonowania społecznego.

Oddawany do rąk Czytelnika kolejny tom sprofilowanej podserii Acta Universitatis Wratislaviensis — „Grupy dyspozycyjne” — pod tytułem Metodologiczne problemy badań nad grupami dyspozycyjnymi jest zbiorem tekstów znaczącej wagi naukowej. Zapraszamy do zapoznania się z interesującymi artykułami i wynikami badań.