Kwiat śliwy, mroczny cień

Kwiat śliwy, mroczny cień

Opowieść o miłości i wojnie oraz o walce kobiety o własne miejsce w świecie mężczyzn. Jej tłem jest historia rewolucji w Japonii, równie ważnej jak rewolucja francuska, a nieznanej szerzej w Europie. Społeczeństwo XIX-wiecznej Japonii było silnie zhierarchizowane – podzielone na warstwy, z wszechobecną dominacją mężczyzn. Los kobiety określali najpierw rodzice, a potem mąż. Rewolucja obyczajowa z lat sześćdziesiątych XX wieku zmieniła jednak feudalną Japonię w nowoczesne państwo. W takiej rzeczywistości przyszło żyć Tsuru, córce lekarza. Dziewczyna, zamiast podążać śladami siostry i zgodnie z tradycją poślubić mężczyznę wybranego przez rodziców, związała się z ukochanym i, tak jak ojciec, poświęciła się medycynie. Przekona się, na jak trudną drogę wkroczyła... Jego słowa zapadły mi w pamięć. „Jesteś mężczyzną w kobiecym ciele”. Czy to dlatego nie miałam dzieci, dlatego interesowały mnie choroby i śmierć, dlatego Makino i ja byliśmy raczej jak koledzy niż jak mąż i żona? Przez chwilę, kiedy Eikaku wołał, żeby przynieść męskie ubrania, miałam ochotę poddać się jego fantazji i je włożyć. Czułam, jak zmieniłyby moją postawę i sposób chodzenia, i to, jak patrzyli na mnie inni ludzie. Od tamtej pory zaczęłam się ubierać mniej kobieco. Nosiłam przydymione kolory i uszyłam sobie coś w rodzaju kaftana, w jaki ubierali się lekarze. Starałam się przygładzić włosy i zaczesać je z czoła. Przyglądałam się gestom mężczyzn i słuchałam rytmu ich mowy. Gdy ostrożnie zaczęłam je naśladować, odkryłam, że ludzie z większą uwagą słuchają moich opinii, a pacjenci bardziej ufają moim diagnozom i lekom. fragment