Bogactwo polszczyzny w świetle jej historii. T. 5 - 13 Polska pieśń wielogłosowa XVI i początku XVII wieku – propaganda i muzyka (rekonesans)

Bogactwo polszczyzny w świetle jej historii. T. 5 - 13 Polska pieśń wielogłosowa XVI i początku XVII wieku – propaganda i muzyka (rekonesans)

Piąty – jubileuszowy – tom cieszącej się znacznym zainteresowaniem serii Bogactwo polszczyzny w świetle jej historii jest publikacją, która przedstawia dorobek ogólnopolskiej konferencji naukowej studentów, doktorantów i młodych doktorów (Katowice, 6–7 XI 2012). Autorki zgromadzonych w książce artykułów, reprezentujące liczne ośrodki akademickie Polski, wyzyskały w swych badaniach źródła słownikowe i/lub tekstowe, a formułując różne cele w toku poszukiwań badawczych, sięgnęły także po rozmaite rozwiązania metodologiczne, co w rezultacie pozwoliło wyciągnąć wiele interesujących i ważnych dla badań historycznojęzykowych wniosków, prezentowanych w pięciu częściach niniejszej publikacji. Na pierwszą z nich (Wokół wyrazów i znaczeń) złożyły się prace poświęcone analizom leksyki historycznej, też zmianom znaczeń i frazeologii; na drugą (W stronę onomastyki) – studia onomastyczne przedstawiające dalszą i bliższą historię polskiego imiennictwa. Z kolei artykuły części trzeciej (W kręgu zmysłów i uczuć) łączą tematyka oraz próby przedstawienia zamkniętej w języku, historycznie zmiennej, konceptualizacji wybranych aspektów zmysłowości i uczuć. W kolejnym dziale (Wokół tekstu i gatunku) znajdziemy zdeterminowane tekstologicznie omówienie wypowiedzi typu religijnego (snopek mirry), opis gatunku pieśni wyzyskanego perswazyjnie oraz prezentację genologicznego kształtu twórczości Jana Kasprowicza. Całość dopełniają studia części piątej (Od uzusu w stronę świadomości językowej), w których opisano m.in. sposób funkcjonowania polszczyzny na terenie wielokulturowym i wielojęzycznym (Żytomierz) oraz zwrócono uwagę na różne aspekty świadomości językowej ujmowanej diachronicznie. Tom jest adresowany do wszystkich osób zainteresowanych historią języka polskiego – językoznawców, studentów kierunków humanistycznych (zwłaszcza filologicznych) oraz licealistów. Szczegółowe ustalenia i proponowane rozwiązania dyskutowanych problemów, jakie znajdujemy w kolejnych artykułach publikacji, mogą zostać wykorzystane w dalszych badaniach nad językiem, kulturą i człowiekiem.