Dzieje medycyny w Polsce Tom 1
Dzieje medycyny w Polsce to perła edytorska.
Znakomici autorzy. Znakomite opracowanie redakcyjne i językowe. Oryginalny projekt plastyczny. Wyśmienite ilustracje. Wysoki poziom składu tekstu. Trzy tomy, twarda oprawa, duży format.
Pierwszy tom pokazuje historię medycyny od czasów najdawniejszych do roku 1914.
Pomysłodawcą przygotowania tej 3-tomowej publikacji oraz jej redaktorem i współautorem jest z zawodu chirurg, a z zamiłowania humanista i historyk – profesor Wojciech Noszczyk. Autorzy skoncentrowali się przede wszystkim na charakterystyce rozwoju medycyny w kolejnych okresach historycznych w poszczególnych regionach kraju oraz na rozkwicie wybranych specjalizacji, uczelni i katedr.
Tom 2 Lata 1914–1944
Tom 3 Lata 1944–1989
Spis treści
Część I. Medycyna w Polsce przedrozbiorowej – Janusz Skalski
1. Początki lecznictwa na ziemiach polskich
1.1. Dzieje najdawniejsze
1.2. Medycyna w średniowiecznej Polsce
1.2.1. Kościół i medycyna
1.2.2. Medycyna klasztorna
1.2.3. Szpitalnictwo
1.2.4. Leprozoria
1.2.5. Stan zdrowotny populacji Polski
1.2.6. Rozwój nauk
1.2.6.1. Powstanie Akademii Krakowskiej
1.2.7. Wybitni uczeni
1.2.8. Diagnostyka i terapia
1.2.9. Choroby i epidemie
1.2.10. Lekarze nadworni
1.2.11. Działalność chirurgiczna
1.3. RENESANS
1.3.1. Filozofia i miejsce medycyny
1.3.2. Paracelsus i jego nauka
1.3.3. Uwarunkowania środowiskowe
1.3.4. Choroby i epidemie
1.3.5. Upowszechnienie wiedzy medycznej
1.3.6. Wybitni przedstawiciele medycyny renesansu
1.3.7. Szkolnictwo medyczne
1.3.8. Chirurgia
1.3.9. Schyłek renesansu
1.3.10. Podsumowanie
1.4. Medycyna Polska w XVII i XVIII wieku
1.4.1.Lecznictwo ludowe, szarlataństwo
1.4.2. Kształcenie
1.4.3. Wybitni medycy baroku
1.4.4. Podsumowanie
2. Medycyna w zamyśle Komisji Edukacji Narodowej – Maria J. Turos
3. Sytuacja polityczno-społeczna – Stanisław Zwolski
3.1. Ostatnie lata I Rzeczypospolitej
3.2. Od III rozbioru do powstania listopadowego
3.3. Powstania przeciw zaborcom – reperkusje
3.4. Lata 1864–1914 – epoka popowstaniowa
4. Wyższe szkolnictwo medyczne – Stanisław Zwolski
4.1. Kraków
4.1.1. Księstwo Warszawskie (1809–1815)
4.1.2. Wolne Miasto Kraków (1815–1846)
4.1.3. Po upadku Wolnego Miasta Krakowa
4.1.4. Autonomia
4.2. Lwów
4.3. Warszawa
4.3.1. Wydział Akademicko-Lekarski (1809–1816)
4.3.2. Wydział Lekarski Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1816–1831)
4.3.3. Akademia Medyko-Chirurgiczna (1857–1862)
4.3.4. Wydział Lekarski Szkoły Głównej Warszawskiej (1862–1869)
4.3.5. Wydział Lekarski Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1869–1915)
4.4. Wilno
4.4.1. Cesarski Uniwersytet Wileński
4.4.2. Akademia Medyko-Chirurgiczna
4.5. Poznań
5. Organizacja ochrony zdrowia – Stanisław Zwolski
5.1. Między I rozbiorem a Kongresem Wiedeńskim
5.2. Ochrona zdrowia pod zaborami – do powstania styczniowego
5.3. Po powstaniu styczniowym
6. Anatomia prawidłowa – Ryszard W. Gryglewski
6.1. Pierwsza połowa XIX wieku
6.1.1. Kraków
6.1.2. Lwów
6.1.3. Warszawa
6.1.4. Wilno
6.2. Druga połowa XIX wieku
6.2.1. Kraków
6.2.2. Lwów
6.2.3. Warszawa
7. Fizjologia – Andrzej Śródka
8. Anatomia patologiczna – Ryszard W. Gryglewski
8.1. Kraków
8.2. Lwów
8.3. Warszawa
9. Patofizjologia – Andrzej Śródka
10. Farmakologia – Andrzej Śródka
11. Choroby wewnętrzne – Bożena Urbanek
11.1. Wstęp
11.2. Pierwsza połowa XIX wieku
11.2.1. Wolne Miasto Kraków
11.2.2. Lwów
11.2.3. Warszawa
11.2.4. Wilno
11.2.5. Wielkie Księstwo Poznańskie
11.2.6 Ogólne cechy rozwoju interny
11.3. Druga połowa XIX wieku. Czasy terapii racjonalnej
11.3.1. Galicja Zachodnia
11.3.2. Galicja Wschodnia
11.3.3. Warszawa
11.3.4. Wilno
11.3.5. Ziemie pod panowaniem pruskim
11.3.6. Ogólne cechy rozwoju interny
12. Pediatria – medycyna dziecka – Barbara Kowalewska-Kantecka
12.1. Wstęp
12.2. Przełom XVIII i XIX wieku
12.3. Pierwsza połowa XIX wieku
12.4. Druga połowa XIX wieku
12.5. Przełom XIX i XX wieku
12.6. Zakończenie
13. Chirurgia – Wojciech Noszczyk
13.1. Kraków
13.1.1. Początki nauczania chirurgii na Uniwersytecie Jagiellońskim
13.1.2. Oddział chirurgiczny Szpitala św. Łazarza
13.1.3. Klinika Jana Mikulicza
13.1.4. Krakowska klinika Ludwika Rydygiera
13.1.5. Chirurgia krakowska na przełomie XIX i XX wieku
13.2. Lwów
13.2.1. Studium Medyko-Chirurgiczne
13.2.2. Chirurgia w Szpitalu Powszechnym Krajowym
13.2.3. Chirurgia w Dziecięcym Szpitalu św. Zofii
13.2.4. Poliklinika Powszechna
13.2.5. Klinika Chirurgiczna Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego
13.3. Warszawa
13.3.1. Pierwsze kliniki chirurgiczne w Warszawie
13.3.2. Chirurgia w czasie powstania listopadowego
13.3.3. Chirurgia warszawska w okresie międzypowstaniowym
13.3.4. Chirurgia w Akademii Medyko-Chirurgicznej
13.3.5. Chirurgia w czasie powstania styczniowego
13.3.6. Kliniki Chirurgiczne Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
13.3.7. Ordynatorzy i oddziały chirurgiczne w latach 1864–1899
13.3.8. Chirurgia w pierwszej dekadzie XX wieku
13.4. Wilno
13.4.1. Chirurgia w Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim
13.4.2. Chirurgia w Cesarskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej
13.4.3. Chirurgia wileńska w drugiej połowie XIX wieku
13.5. Poznań
13.5.1. Kształcenie chirurgów
13.5.2. Chirurgia w Szpitalu Sióstr Miłosierdzia
13.5.3. Chirurdzy w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk
13.5.4. Początki nowoczesnej chirurgii
13.5.5. Pierwsze lata XX wieku
13.6. Pomorze
13.7. Podsumowanie
14. Ginekologia i położnictwo – Edmund Waszyński
14.1. Wstęp
14.2. Kraków
14.3. Lwów
14.4. Warszawa
14.5. Wilno
14.6. Wielkopolska
14.7. Postępowy nurt położnictwa polskiego
14.8. Postępowy nurt ginekologii polskiej
15. Otolaryngologia w dobie zaborów – Andrzej Kierzek
15.1. Kraków
15.2. Lwów
15.3. Warszawa
15.4. Wilno
15.5. Inne miasta
15.6. Zakończenie
16. Psychiatria – Tadeusz Nasierowski
16.1. Kraków
16.2. Lwów
16.3. Warszawa
16.4. Wilno
16.5. Wielkopolska
16.6. Życie naukowe
17. Dermatologia i wenerologia – Maria Błaszczyk-Kostanecka
17.1. Kraków
17.2. Lwów
17.3. Warszawa
17.4. Wilno
17.5. Łódź
17.6. Poznań
17.7. „Przegląd Chorób Skórnych i Wenerycznych”
18. Okulistyka – Hanna Celnik
18.1. Wyodrębnienie się okulistyki jako samodzielnej specjalności
18.2. Najczęstsze choroby oczu i sposoby ich leczenia
18.3. Kraków
18.4. Lwów
18.5. Warszawa
18.6. Wilno
19. Medycyna sądowa w okresie zaborów – Tomasz Konopka
19.1. Pierwsze katedry medycyny sądowej
19.2. Stan medycyny sądowej w pierwszej połowie XIX wieku
19.3. Medycyna sądowa w drugiej połowie XIX wieku
20. Higiena i epidemiologia – Józef P. Knap, Kazimierz R. Dragański
21. Filozofia medycyny – Ryszard W. Gryglewski
21.1. Pionierzy
21.2. Pojęcie choroby
21.3. Metodologia medycyny
21.4. „Krytyka Lekarska”
21.5. Logika medycyny Władysława Biegańskiego
21.6. Metapsychologia Juliana Ochorowicza
21.7. Filozofia medycyny jako część edukacji lekarskiej
21.8. Estetyka i medycyna
22. Etyka lekarska – Józef Borówka
23. Historia medycyny – Ryszard W. Gryglewski
23.1. Dorobek polskiej historiografii medycznej w pierwszej połowie XIX wieku
23.2. Doktoraty z historii medycyny
23.3. Idea powołania katedry historii medycyny
23.4. Kolekcje muzealne i powrót do idei utworzenia katedry historii medycyny
23.5. Historia medycyny w początkach XX wieku
24. Lekarze w Akademii Umiejętności – Izabela Gac
24.1. Struktura Akademii Umiejętności
24.2. Działalność Akademii Umiejętności
24.3. Wydawnictwa medyczne Akademii Umiejętności
24.4. Finansowanie Akademii Umiejętności
25. Towarzystwa lekarskie – Krzysztof Brożek
25.1. Towarzystwa ogólne
25.1.1. Zabór rosyjski
25.1.2. Zabór austriacki
25.1.3. Zabór pruski
25.2. Towarzystwa specjalistyczne
25.3. Zjazdy towarzystw
25.4. Czasopisma towarzystw
25.5. Biblioteki towarzystw
26. Galicyjskie izby lekarskie – Zygmunt WiśniewskiSkorowidz nazwisk